Vincent van Gogh zijn vriend Anton Kerssemakers en stadgenoten

Anton Kerssemakers (1846-1924), Vincent van Gogh's schildersvriend in Eindhoven.

Vincent kreeg al snel "gezelschap" van gegoede Eindhovenaren en amateurschilders die hem accepteerden en respecteerden voor zijn werk, welke weerklank hij in zijn dorp niet kreeg.
In november 1884, bijna een jaar nadat Vincent van Gogh in Nuenen arriveerde, is de Genneper Watermolen in Gestel door Vincent van Gogh minstens 4 x geschilderd vanuit de tuin van Landgoed Rapelenburg (JH 523-524-525-526). Waar de vader van Anton Kerssemakers in de buurt was gevestigd als linnen fabrikant en tabakshandelaar.
Vincent werkte daar onder andere met zijn vriend "Toon Kers" die hij had leren kennen met andere schilders die hij les zou gaan geven.

Een van die leerlingen was deze Anton Kerssemakers, ongeveer 7 jaar ouder dan Vincent, een verdienstelijk schilder en een welgestelde leerlooier die aan de parallelweg 7 woonde, tegenover het Eindhovens station, waar Vincent hem regelmatig bezocht.
Vanuit dat huis schilderde Vincent ook het oude station met kolenopslagplaats (JH958) en namen ze het trammetje naar Gestel als Vincent naar Eindhoven kwam.
Toon verteld later in zijn herinneringen dat Vincent soms ook goedkope huishoudverf gebruikte welke Jantje Baijens voor Vincent wreef en zelfs van het doek droop als hij de lucht "aanzette" en dan weer alles moest afschrapen.

Kerssemakers was zeer leergierig en werd een goede vriend voor Vincent en samen ondernamen ze schilders tochten en reisden naar Amsterdam en Antwerpen voor museumbezoeken.

Terwijl Vincent daar dan ook schetsjes en schilderijtjes maakte vanuit het station in Amsterdam en van enkele stadsgezichten.

Ook betaalde Anton wel eens de openstaande verfrekeningen van Vincent, als tegenprestatie voor de lessen.
Volgens Vincent maakte Toon goede vorderingen alhoewel hij hem steeds bleef corrigeren en bekritiseren.
Vincent schilderde minstens zeven dagen lang allerlei stillevens met de amateurs in Eindhoven en drie dagen met Toon Kers, die een ruim atelier had. Of gewoon in de grote tuin.
Toon vertelde ook dat Vincent achteloos wat potjes en klompen plaatste als studies voor kleur en schaduwen van de stillevens en hoe Vincent hem daarmee hielp om vooral goed te kijken.
Zo zijn in die tijd negen van Goghs tot stand gekomen en zijn de attributen van toen nog te herkennen.
Maar ook bezocht hij Vincent in zijn atelier en berichtten zij elkaar via postkaarten als ze elkaar wilden treffen.
Ook placht Vincent in Eindhoven te verblijven als hij een weekje uit de buurt moest blijven in verband met ongewenst familiebezoek.
Een aquarel van die watermolen had hij gegeven, als dank voor de gastvrijheid, aan Janske v.d. Broek in het Rozenstraatje, die een beetje verliefd was op Vincent en hem mijn gekke "schildersmenneke" noemde. Die is prent nooit meer teruggevonden omdat deze blijkbaar achter de potkachel was opgeprikt.
Zeer wel mogelijk is dat de schilderijen en tekeningen van de korenschoven en windmolen werden vervaardigd aan de overkant van de spoorlijn van Kerssemakers aan het Woenselse Meulenpaaike bij de Lijmbeekstraat. En dat hij de windmolen vanuit zijn huis moest kunnen zien.
Natuurlijk gebruikte Vincent de tijd om te schilderen met zijn kennissen van de Teekenschool in het Waaggebouw/telegraafkantoor (JH 638) en hij maakte ook een schetsje van de Sint Catharinakerk (JH 606).
Vincent schonk zijn vriend Toon een groot schilderij van een herfstlandschap alsmede een litho van de aardappeleters welke bij firma Gestel in aantallen was gedrukt. Het exemplaar van Kerssemakers was echter van een zeer slechte papiersoort en heeft de tand des tijds niet overleefd.
"Toon Kers" was erbij toen Vincent de watermolen (uit 1249 en gerestaureerd in 1587) van meer dan een meter breed schilderde. In de vrieskou en zelfs door een sneeuwbui overvallen.
Blijkbaar heeft Vincent mede een schilderij van "Kers" gesigneerd, wat wel blijk geeft van genegenheid voor elkaars werk.

Trouwens: Vincent bracht ooit zijn "Aardappeleters" naar "Toon Kers" aan de Parallelweg en vroeg om het schilderij zolang te bewaren omdat hij bang was het te verprutsen als hij er aan bleef doorwerken. Mede dankzij Anton Kerssemakers valt dat beroemde schilderij nog steeds in de originele staat te bewonderen en heeft hij het misschien zelfs gered.

Momenteel heb ik een boek in bewerkingzie hieronder over de vriendschap van Vincent met Anton Kerssemakers.

Gezien de grote hoeveelheid informatie duurt het nog even voordat dit toegevoegd kan worden aan deze site.

Januari 2015.

- werken van Kerssemakers -

TOELICHTING 24-04-2021

Zoals hierboven gezegd is er vanaf 2015 gewerkt aan het boekje

VINCENT VAN GOGH, ZIJN VRIEND ANTON KERSSEMAKERS EN STADGENOTEN.

Het werk aan het boekje is op een gegeven moment in 2016 door omstandigheden stil komen te liggen: er ontbraken nog hoofdstukken zoals bijvoorbeeld 23-Vermeeren en 34-Bronvermeldingen.

Die hoofdstukkern ontbreken nog steeds, ook hebben sinds die tijd geen "herzieningen" plaats gevonden, tekst wijzingen en -verbeteringen, beeldmateriaal, enzovoorts.

En belangrijk om te weten is dat het er niet naar uitziet dat binnen afzienbare tijd de werkzaamheden aan het boekje hervat kunnen gaan worden.

Maar wat dan? Het is ook zonde om met de huidige versie helemaal niks te doen, dan maar "incompleet" op de website zetten?

De vraag stellen was hem beantwoorden, vandaar dat per vandaag (24 april 2021) het boekje voor de "liefhebbers" hiernaast is te openen in (in PDF) door op de afbeelding te klikken.