BEHANG STERFKAMER VINCENT VAN GOGH
|
Kunstenaarsvrienden hebben gedurende hun schilders tochten in de 90-tiger jaren meerdere malen Auvers sur Oise bezocht, een dorpje 25 kilometer ten noorden van Parijs. Vincent van Gogh verbleef er ook tijdens zijn laatste maanden van zijn leven (70 dagen) op een zolderkamertje van Auberge Ravoux.
Vincent had zichzelf zo’n 100 jaar eerder in het veld in de borst of buik geschoten op 27 juli 1890 en stierf er 30 uren later op 29 juli 1890.
De kunstenaars hadden goede contacten opgebouwd met de toenmalige burgemeester en hebben op hun verzoek enkele stukjes behang gekregen uit de sterfkamer, die jarenlang onveranderd was gebleven. Via deze kennissen heb ik wat flintertjes van dat behang verworven en, mooi ingelijst, als een soort relikwie bewaard.
Frans Kirchner heeft deze stukjes op digitale wijze weten te restaureren zodat we een indruk krijgen hoe dat er in totaliteit uitgezien kan hebben en zoals van Gogh het gezien kan hebben. Het behangselpapier zal door de vele jaren sinds 1890 wel verkleurd en donker zijn geworden.
We weten ook dat Vincent in bed zijn pijp placht te roken, zelfs tot zijn laatste uurtjes, volgens de overlevering.
Vincent had dokter Gachet gevraagd om zijn pijp uit de jaszak te halen en voor hem te stoppen.
Ook broer Theo trof hem rokend aan toen deze, gewaarschuwd, vanuit Parijs naar Auvers was gekomen.
Er zit dus een boel historie aan deze stukjes papier.
Toen Vincent het kamertje "no 5" kon huren, voor 3 Franc 50, was Arthur Gustave Ravoux nog niet zo lang de uitbater en zullen de kamertjes wel sober en Spartaans opgeknapt zijn voordat de nieuwe gasten kwamen.
Daarvoor was het een wijnhandel geweest.
Het waren vooral buitenlandse kunstenaars uit Nederland, Amerika en zelfs Cuba die bij Ravoux logeerden en alle kamers waren bezet.
Ook de impressionisten uit die tijd kwamen vaak naar Auvers omdat het zo schilderachtig was.
Toen Vincent 's-avonds 27 juli terug kwam strompelen beklom hij ook nog de 17 treden van de trap naar boven.
Het kamertje was slechts 7 vierkante meter en zeer benauwd met alleen dat ijzeren ledikant, een dressoir en ingebouwde kledingkast.
Ten tijde van Vincent woonde naast hem de jonge Nederlandse kunstenaar Anton Hirschig. Die was in de verte nog familie van de van Goghs. Dat had Theo geregeld om Vincent wat aanspraak te geven. Anton was trouwens een beetje bang van Vincent met zijn wilde blik.
Wel was deze Anton behulpzaam om Theo in Parijs te gaan waarschuwen, liet een kist maken en zorgde voor een kar voor het vervoer naar een nieuw kerkhofje.
Na de begrafenis is hij echter snel verdwenen.
De huidige eigenaar is Dominique Janssens en hij heeft het geheel laten restaureren en ingericht als museum voor bezoekers.
Frans Kirchner heeft de stukjes behang gerangschikt en knap digitaal gerepeteerd en met wat kleurtjes decoratief geëxperimenteerd.
Zie de reeks hieronder.
Wie weet kunnen we nog eens het kamertje is zijn aangeklede vorm van toen bewonderen.
Het patroon is een soort bloemetjes behang alhoewel dat niet erg duidelijk is.
Misschien toch maar eens een paar rollen van laten drukken?
Peter Nagelkerke 7-1-2014,
met dank aan Frans Kirchner.
|
 |
